محمد حسین مدنی؛ محمد علی مهدوی راد؛ روح الله شهیدی
دوره 17، شماره 4 ، دی 1396، ، صفحه 67-92
چکیده
اصلاح اجتماعی، به طور کلی، دگرگون ساختن جامعه در جهت مطلوب و بهبود وضع جامعه است. پیشوایان معصوم ضمن شناخت بُعد اجتماعی انسان و ترغیب مؤمنان به جمعگرایی، به آسیبهای اجتماعی و اصلاح آنها نیز توجه داشتهاند. اصلاحگری معصومان در ساحت اجتماع، نظاممند بوده و در چهار بخش هدفگزاری، موضوع، برنامه و مجری اصلاح اجتماعی سامان مییابد. ...
بیشتر
اصلاح اجتماعی، به طور کلی، دگرگون ساختن جامعه در جهت مطلوب و بهبود وضع جامعه است. پیشوایان معصوم ضمن شناخت بُعد اجتماعی انسان و ترغیب مؤمنان به جمعگرایی، به آسیبهای اجتماعی و اصلاح آنها نیز توجه داشتهاند. اصلاحگری معصومان در ساحت اجتماع، نظاممند بوده و در چهار بخش هدفگزاری، موضوع، برنامه و مجری اصلاح اجتماعی سامان مییابد. پژوهش حاضر، با تحلیل آموزههای دین، مهمترین مبانی کلامی متناسب با هر یک از اجزای نظام اصلاح اجتماعی معصومان را ارائه میدهد.بر پایۀ یافتههای تحقیق، مبانی کلامی مرتبط با هدفگزاری اصلاح اجتماعی، عبارتند از توحیدمحوری در تمامی حرکتها و باور به معاد و نظام جزا و پاداش اخروی. مبانی مربوط به موضوع و سوژۀ اصلاح اجتماعی، به ویژگیهای انسان از جمله اصالت و تکاملپذیری روح میپردازد. جامعیت و جاودانگی دین نیز از مبانی کلامی مرتبط با برنامه و قانون اصلاح اجتماعی به شمار میرود. آخرین گروه نیز مبانی مربوط به راهبر برنامۀ اصلاح اجتماعی است. نبی و امام به عنوان مجریان نقشۀ اصلاحی، لزوماً دارای عصمتاند، پیوند ناگسستنی با وحی دارند، داناترینِ مردماناند نسبت به صلاح و فساد جامعه و آگاهتریناند در شناخت روشها و راهکارهای اصلاح. نتایج این پژوهش به شرط توفیق در استقرا و تحلیل، در پژوهشهای کلامی و سیرهپژوهی قابل بهرهبرداری خواهد بود.